Vetëm pas pesë muajve në detyrë, Joe Biden tashmë ka fituar famë për gabimet e tij,ka shkuar deri në pikën ku ka nga ata që sugjerojnë – si ishte një mjek i partisë Republikane – që deklaroi se ai duhet të testohet për aftësitë e tij njohëse.
Duke thënë këtë, nga goja e tij në 16 qershor 2021, botuar pas samitit me Presidentin Vladimir Putin, mbase i menduar thjesht si retorikë (aq sa Biden mund ta kuptojë kuptimin e retorikës) sigurisht që Ai i mund të gjithë me gënjeshtëra të pastëra: United Shtetet nga pjesa tjetër e botës nëse ndërhyn në zgjedhjet e vendeve të tjera dhe të gjithë ishin të vetëdijshëm për këtë?
Si mund t’i bëjm gjërat që ai bën? Kjo ul reputacionin e një kombi ”.
Vlerësimet e numrit të vendeve me zgjedhje përkatëse në të cilat SHBA kanë ndërhyrë nga periudha e pasluftës deri më sot varion nga 80 deri në 100, pa marrë parasysh ndërhyrjet e të gjitha llojeve që ndodhën në Amerikën Latine nga Lufta Spanjolo-Amerikane (1898 ) deri më 1946. Si mund ta harrojmë gjeneralin Smedley Butler, një nga marinsat më të dekoruar në historinë e korpusit, kur rrëfen në librin e tij të vitit 1935 “Lufta është një dallavere”: “… Unë veprova në mënyrë që Meksika, veçanërisht Tampico te ishte i sigurt për interesat e kompanive amerikane të naftës në 1914. Unë bëra pjesën time për t’i bërë Haitin dhe Kubën të sigurt për djemtë e Bankës Kombëtare të Qytetit që duhej të mblidhnin taksat. Unë bëra pjesën time në përdhunimin e të paktën gjysmës së duzinë republikash të Amerikës Qendrore për interesat e Wall Street. Lista e zhvatjes është e gjatë. Unë bëra pjesën time për të pastruar Nikaragua në emër të interesave të bankave ndërkombëtare të Vëllezërve Brown midis 1909 dhe 1912. Unë e bëra Republikën Dominikane të njohur për interesat e fabrikave amerikane të sheqerit në 1916. Në Kinë u sigurova që askush të mos shqetësonte Vaj standard. “
Për të mos përmendur – nga viti 1900 deri më sot – të gjitha ndryshimet dhe ndërhyrjet e regjimit kundër vendeve të tjera, ose me forcë të armëve, duke korruptuar politikanë vendas, ose duke përdorur metoda të tjera. Pa harruar skuadrat e vdekjes aktive në Amerikën Latine. Të paktën 50 operacione të tjera të CIA-s dhe vrasjet politike (Special Ops) mund të shtohen në listë, edhe nëse ato janë vërtet të vështira për t’u dokumentuar.
Njëri thjesht hidhet nga injoranca e supozuar e Joe Biden-it, i cili ka qenë një anëtar i qeverisë federale në nivele me të larta për mbi 40 vjet, si Zëvendës President për 8 vjet dhe President tani, për atë që qeveria amerikane ka bërë dhe vazhdon të bëjë . Mbi të gjitha, Biden ishte VP i Obamës kur Victoria Nuland po punonte me shpejtësi të plotë në 2013-2014 për të destabilizuar qeverinë e Presidentit ukrainas Viktor Janukoviç.
Edhe pse shumë i korruptuar, Janukoviç u zgjodh megjithatë Kryeministër në zgjedhje të lira. Victoria Nuland, tani nënsekretare e shtetit për çështjet evropiane dhe euroaziatike, ju dha hapur ndihmë kundërshtarëve të Presidentit Yanukovytch të rreshtuar në Sheshin Maidan, derisa ajo u kap duke shpërndarë ëmbëlsira për të inkurajuar demonstruesit në shoqërinë e senatorit John Mc Cain.
Një nxënëse e Dick Cheney dhe Hillary Clinton dhe gruaja e skifterit neokon Robert Kagan, Victoria Nuland punoi hapur për ndryshimin e regjimit duke mbështetur me guxim kundërshtarët e Yanukovych pavarësisht se Uashingtoni dhe Kievi kishin marrëdhënie miqësore. Cicërimat e Biden-it pranon në mënyrë të paqartë se është e vështirë të imagjinohet ndonjë administratë amerikane që mund të tolerojë ndërhyrje të ngjashme në punët e brendshme amerikane nga një vend tjetër, veçanërisht nëse mbështetet nga një buxhet prej 5 miliardë dollarësh.), Por Uashingtoni ka pasur gjithmonë një standard ambivalent në gjykimin e tij sjellje.
Eshtë e qartë se Biden bie brenda këtij standardi ose nuk e di se për çfarë po flet ose çfarë po bën.
Victoria Nuland mbeti e famshme për gjuhën e saj të ndyrë kur u kap duke folur për rolin që BE mund të kishte luajtur në menaxhimin e trazirave që ajo dhe e ashtuquajtura Endament Kombëtar për Demokraci krijuan.
Ndryshimi i regjimit në Ukrainë i kërkuar nga administrata Obama-Biden ishte vetëm parathënia e konfliktit në rritje me Moskën e cila padyshim donte të mbronte interesat e saj në Ukrainë, veçanërisht në Krime. Ky konflikt vazhdon deri më sot, me anijet e marinës amerikane të angazhuara në manovra me marinën ukrainase në Detin e Zi.
Dhe Biden ishte sigurisht me Obamën kur u zgjodh për të destabilizuar Libinë.
Vetë Rusia nuk mund të harrohet. Boris Yeltsin u rizgjodh President në 1996 falë miliarda dollarëve të hedhura në fushatën e tij zgjedhore nga administrata e Klintonit e cila i lejoi atij një fitore margjinale të favorizuar nga oligarkët, të financuar dhe drejtuar nga Uashingtoni. Biden ishte senator në atë kohë.
Dhe pastaj Irani. Mohammed Mossadeq u zgjodh në mënyrë demokratike dhe më pas u hoq pas një grusht shteti të organizuar nga CIA në 1953, i zëvendësuar nga Shah, i cili nga ana tjetër u rrëzua nga Republika Islamike në 1979, dhe që atëherë Irani dhe Shtetet e Bashkuara kanë jetuar në një gjendje të afërt lufte me hakmarrje lidhur me vrasjet dhe sabotimet.
Dhe si mund ta harrojmë Kilin, kur Salvador Allende qe u hoq nga CIA në 1973 dhe u zëvendësua nga Gjenerali Augusto Pinochet? Apo Kuba dhe zbarkimi i Gjirit të Derrave në 1961, i cili supozohej të çonte në përmbysjen e regjimit Kuban?
Mos vallë Joe Biden nuk i kujton më këto gjëra, të cilat ishin dokumentuar gjerësisht nga media e kohës?
Dhe ndërsa jemi në të, Joe Biden të paktën mund të përmendë raste të ndërhyrjes aktuale në zgjedhjet në vendet e tjera, për të cilat është pikërisht ajo për të cilën ai foli në cicërimën e tij. Sic ishte një ish-agjent i CIA-s i vendosur në Evropë dhe Lindjen e Mesme midis viteve 70 dhe fillimit të viteve ’90, unë mund t’i konfirmoje atij se isha personalisht i vetëdijshëm për ndërhyrjet e vazhdueshme në vende të tilla si Franca, Spanja, Portugalia dhe Italia, të cilat kishin të përbashkët prania e partive të forta komuniste, në disa prej këtyre vendeve fqinje për të ardhur në pushtet. Valixhat e mbushura me para u dorëzuan partive kundërshtare, politikanë moren ryshfet si dhe gazetarë të blerë.
Mund të them me siguri se praktikisht nuk kishte zgjedhje në këto vende pa ndërhyrjen e SHBA.
Vazhdojme? SH.B.A. ka kërkuar ndryshimin e regjimit në Siri që prej vitit 2004 dhe po pushton ushtarakisht një pjesë të këtij vendi. Dhe sigurisht që Rusia është përfshirë plotësisht në një proces të delegjitimimit që synon të heqë Putinin përmes kontrollit të mediave perëndimore dhe te një opozite të financuar dhe kontrolluar nga CIA dhe shërbimet e inteligjencës perëndimore. Kina, duke mos pasur një opozitë të denjë për emrin, dhe as per zgjedhje të lira, mbetet objektivisht një pengesë e vështirë për t’u hequr, megjithatë ajo sfidohet vazhdimisht dhe në çdo rast citohet në një mënyrë negative.
Joe Biden duhet të rilexojë historinë e ndërhyrjeve ushtarake dhe te politikes amerikane në botë. Ndoshta ai do të mësonte diçka.
Fakti mbetet që mësimi më i rëndësishëm për të marrë do të mbetet i huaj për të, e cila është se e gjithë kjo histori e ndërhyrjes në vendet e tjera, dhe vdekjeve të liderave, ka dëmtuar si SH.B.A-ne ashtu edhe vendet në fjalë. Biden bëri një vendim të madh për tërheqjen e trupave amerikane nga Afganistani, megjithëse tani duket se ai vendim mund të kthehet pjesërisht. Kështu që përfundoni procesin dhe bëni të njëjtën gjë me Irakun, Somalinë, Sirinë.
Do të ishte një botë më e mirë nëse do të ndodhte.
Artikulli nga Philip Giraldi për The Unz Review ribotuar ne https://www.databaseitalia.it/
Average Rating